Zmienić Świat...

Tak się boję Nie wiem czego Może o siebie I swój psychiczny stan Tak się boję Co dzień, to bardziej O swą głowę I ręce też Że niewinność z kogoś skruszę Pozbawię błysku z oczu I zostanę mordercą uśmiechu Tak się boję Nie wiem czego O swe myśli I czyny też Że się zmienię I zapomnę swoją przeszłość O przyszłości przestanę myśleć Tak bardzo nie chcę tego Tak się boję Jak nigdy dotąd I obawy chce wylewać je Tak się boję Nie wiem czego Może o siebie I swój psychiczny stan Ale jedno na pewno wiem Że opamiętam się I zapomnę też Ale póki co Tak się boję. 13.07.2015r.

Sny a w nich śmierć ból okropny nieustające wojny i władzy żądze. Ta ciągła nienawiść ten krzyk dziecka każdy słyszy, mówi o tym lecz oczy klapki przysłaniają. W tym śnie obojętności chmura się unosi deszcz, mgła, dreszcz i niepokój. Sny a w nich rozkosz beztroska wokół się unosi kwiaty radości pełne łąki nikt nie zna władzy, ni żądzy. Miłość w powietrzu gdzieś w dali śmiech dziecka ciepły wiatr niesie i szepcze piosenkę miłą dla ucha. W tym śnie sprawiedliwości mgła się unosi letni wiatr, spokój, miłość i radość. 8.07.2015r.

Był kiedyś inny świat Nie znałaś go ty, nie znałem ja Zamykam oczy, lecz nie idę spać Przenoszę się do nieba bram Był kiedyś inny świat Była w nim wojna Lecz wśród ludzi nie było zła A słońce wyznaczało pory dnia Był kiedyś inny świat Płynął strumyk przez las Zapamiętał odbić wielu twarz Dziś płynie dalej – zamykam oczy, on opowiada                                                          7.07.2015r.

Tak często Cię widzę, lecz tak rzadko spotykam Perfum zapach czuję i wtedy odlatuję Przechodzisz ulicą codziennie, w godzinę niezmienną Ustami poruszasz, piosenkę jakąś nucisz Zostań! Zostań! Zostań! Chwilo zostań! Daj mi! Daj mi! Daj mi! Czas do namysłu Bo pragnę Cię poznać Czasem w mroku otchłani Podczas ulewy myśli Patrzę na Ciebie, próbując Cię poznać Gdy tylko się zbliżę, deszcz mgłą się staje Zostań! Zostań! Zostań! Chwilo zostań! Daj mi! Daj mi! Daj mi! Czas do namysłu Bo pragnę Cię poznać 3.07.2015r.

Ni stąd ni zowąd przypomniałaś się mi Moją głowę opętałaś, wokół palca owinęłaś ją Klatka za klatką przewijam twe zdjęcia Zawsze na nich taka uśmiechnięta Ziemia się już 360 obróciła, a Ty Nic się nie zmieniłaś. Siedzę nieruchomo i sobie przypominam Tam wielka wojna i myśli gonitwa Strzała za strzałą z Twą buzią gdzieś znika Chcę uciec, nie mogę Ze swoimi myślami przegrywam To trwa, między mną, a wspomnieniami wojna. 1.07.2015r.