Choroba

-


To dziś – ta noc
W głowie się kłębi myśli sto
Myślę o Tobie i myślę o nas
O tym co było i mogłoby być teraz

Pamiętam plac zabaw, te huśtawki
A na niej Ty – ta Twoja twarz
Promienie słońca rozświetlały Ciebie
A ja patrzyłem, byłem zawsze obok Ciebie

Wieczorne spacery i melancholie
Zachody słońca i te pamiętne lody
Ta sama szkoła, ucieczki z lekcji
Taniec przy choince i ulica ogrodowa

To wszystko, co powyżej – cudowne chwile
Będę je pamiętał, to i tak nie wszystkie
Zachowam je dla siebie i mi wybaczcie
Ty już wyjechałaś – o tym głupku zapomniałaś

To dziś – ten moment
W głowie sobie grzebie i wszystko układam
Dziś wiem, że nie chcę być z Tobą
Jedyne czego pragnę
Wyjść z tego nałogu
18.09.2014

Komentarze

  1. Unknown6 marca 2015 22:42

    Jeśli ten wiersz jest taki prawdziwy i od serca, to oby kiedyś ta dziewczyna przeczytała te wiersze, bo są bardzo romantyczne i na pewno by się jej spodobały. Mi się bardzo podobają. :)

    twoluckydays.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  2. Noku9 marca 2015 20:19

    Piękny. Pierwsze zwrotki skojarzyły mi się z Kagerou Project, ale mylnie. I dobrze, bo przynajmniej twój twór ma pozytywny wydźwięk.

    Sama też piszę wiersze: sennikmysz.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Dziękuję za odwiedziny i komentarze.
Miłego dnia! :)

Popularne posty z tego bloga

***(Życie to rzeka)

-
Obraz
Życie to rzeka, a rzeka to życie, długa, kręta, niepozorna taka, rozwidleń w niej pełno, a koryto jedno, u niektórych płytka, czyli brak sensu, lecz nadejdzie dzień z ulewą i nada sensu, u niektórych znów głęboka, dna nie widać, a na dnie i tak jesteś, nic poza sobą nie widzisz. Życie to rzeka, czyli spokojne, ale miejscami jest bardzo rwące, groźne, czasem kamienisty potok, a krople się rozbijają o głazy, to płacz, cierpienie nasze, gdzie niegdzie dno piaszczyste, nie znaczy, że czyste, czasem mułu pełno, a glony wypływają na powierzchnie, a życie, nie życiem się staje. Życie to rzeka, którym intruz może manipulować, próbować bieg zmienić, trucizny dosypać, trzeba się wzburzyć, piane wytworzyć, tak by trwoga go ogarnęła, odczepił się od nas, wiem to nie jest łatwe… Życie to rzeka, ona życie daje, wszystkim wokół tyle radości rozdaje. I wreszcie życie to rzeka, które zawsze wodospadem jest zakończone, co dzień to bliżej niego jes
Czytaj więcej

Ruiny zamku w Bychawie #1

-
Obraz
Witajcie! Dziś zabieram Was na wycieczkę do ruin pięknego spichlerzu :) Trochę historii: Tak trochę na uboczu leży miejscowość Bychawa. Niewątpliwie atrakcją turystyczną tego niewielkiego miasteczka jest, a raczej są ruiny zamku . Prawdopodobnie został wybudowany w pierwszej połowie XVI wieku. Wielokrotnie zmieniał właścicieli i również wielokrotnie przebudowywany, aż z zamku stał się okazałym pałacem. Podupadł w wieku XIX i w roku 1888 został opuszczony. W okresie międzywojennym częściowo rozebrany (1934 - 1935). Zamek i jego ruiny nigdy nie były przedmiotem dokładnych badań archeologicznych. Dlatego jako ciekawostkę należy przyjąć fakt, że podczas oględzin znaleziono trzy gotyckie cegły co sugeruje, że w miejscu gdzie zamek powstał prawdopodobnie wcześniej znajdowały się mury o których istnieniu wspominają źródła z piętnastowiecznych dworów. Wszak początki Bychawy datowane są na wiek XII lub XIII.
Czytaj więcej