Jak na imię mam?

-


Ja na imię mam – nieszczęście

Gdzie nie pójdę tam pech

Ludzie boją się, uciekają ode mnie.

Ja na imię mam – niezręczny

Sytuacji w brud, nie wiem jak zachować się

Ogień ogniem gaszę.



Bo wszystko, co mam

Wszystko, co chciałbym mieć

To nigdy nie będzie moje.



Ja na imię mam – twe szczęście

Bo każdego dnia daję ci uśmiech w prezencie

Nie obchodzi mnie zdanie innych.

Ja na imię mam – tajemnica

Swe skryte myśli i marzenia mam

A humory, co raz to inne.



Bo wszystko, co mam

Wszystko, co chciałbym mieć

To nigdy nie będzie moje.



Jak na imię mam?

Czy w ogóle dano mi je?

Przemierzam świat i odkrywam wciąż to nowe

Ale czy odnajdę się?

Pytanie wydawałoby się proste

A ja wciąż mijam siebie.

1.10.2014r.


Komentarze

  1. Unknown16 marca 2015 19:12

    " Ja na imię mam – twe szczęście

    Bo każdego dnia daję ci uśmiech w prezencie"

    I ostatnia strofa moja ulubiona ;)

    Mój drogi artysto z wiersza na wiersz ewoluujesz (na lepsze) :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Noku17 marca 2015 20:39

    Cudny *-*

    OdpowiedzUsuń
  3. Anonimowy19 marca 2015 18:21

    Zajrzałeś, był prolog tylko, napisałeś"nie lubię opowiadań, ale ty piszesz świetnie, masz talent" i takie pitolenie, zostawiłeś do siebie link. Później, potem, kiedy były już rozdziały, pod nimi ten sam tekst. Zrób z tego wiersz. i reklamuj się sprawniej. Link usunięty, nikt ode mnie nie trafi już tu. Szukaj dalej.

    OdpowiedzUsuń
  4. Paweł19 marca 2015 18:54

    I tak tego nie przeczytasz, ale napiszę tak dla jasności. Nie wchodzę na inne blogi tylko po to, aby się na nich zareklamować! Zostawiam linki pod komentarzem - podpisuję się tym. Chcesz, to wejdź. Jeśli nie chcesz - nie musisz.
    Jeśli chodzi o treści komentarza, to jeśli mi się coś podoba, to piszę to wprost.
    Ale dziękuję za opinię mimo wszystko.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Dziękuję za odwiedziny i komentarze.
Miłego dnia! :)

Popularne posty z tego bloga

***(Życie to rzeka)

-
Obraz
Życie to rzeka, a rzeka to życie, długa, kręta, niepozorna taka, rozwidleń w niej pełno, a koryto jedno, u niektórych płytka, czyli brak sensu, lecz nadejdzie dzień z ulewą i nada sensu, u niektórych znów głęboka, dna nie widać, a na dnie i tak jesteś, nic poza sobą nie widzisz. Życie to rzeka, czyli spokojne, ale miejscami jest bardzo rwące, groźne, czasem kamienisty potok, a krople się rozbijają o głazy, to płacz, cierpienie nasze, gdzie niegdzie dno piaszczyste, nie znaczy, że czyste, czasem mułu pełno, a glony wypływają na powierzchnie, a życie, nie życiem się staje. Życie to rzeka, którym intruz może manipulować, próbować bieg zmienić, trucizny dosypać, trzeba się wzburzyć, piane wytworzyć, tak by trwoga go ogarnęła, odczepił się od nas, wiem to nie jest łatwe… Życie to rzeka, ona życie daje, wszystkim wokół tyle radości rozdaje. I wreszcie życie to rzeka, które zawsze wodospadem jest zakończone, co dzień to bliżej niego jes
Czytaj więcej

Ruiny zamku w Bychawie #1

-
Obraz
Witajcie! Dziś zabieram Was na wycieczkę do ruin pięknego spichlerzu :) Trochę historii: Tak trochę na uboczu leży miejscowość Bychawa. Niewątpliwie atrakcją turystyczną tego niewielkiego miasteczka jest, a raczej są ruiny zamku . Prawdopodobnie został wybudowany w pierwszej połowie XVI wieku. Wielokrotnie zmieniał właścicieli i również wielokrotnie przebudowywany, aż z zamku stał się okazałym pałacem. Podupadł w wieku XIX i w roku 1888 został opuszczony. W okresie międzywojennym częściowo rozebrany (1934 - 1935). Zamek i jego ruiny nigdy nie były przedmiotem dokładnych badań archeologicznych. Dlatego jako ciekawostkę należy przyjąć fakt, że podczas oględzin znaleziono trzy gotyckie cegły co sugeruje, że w miejscu gdzie zamek powstał prawdopodobnie wcześniej znajdowały się mury o których istnieniu wspominają źródła z piętnastowiecznych dworów. Wszak początki Bychawy datowane są na wiek XII lub XIII.
Czytaj więcej