Początek

-


Ucichło wszystko: drzewa, wiatr i ptaki
tam gdzie oko sięgnie, zmrok wszędzie
jedynie co słychać, to zegara mowa: ‘’tik i tok’’
on tak wyraźnie mów, nikt go nie słucha
on mą godzinę zwiastuje 21:37.
Symboliczna godzina, wyjątkowa i dla mnie
tak samo smutna jak w kwietniu 2005, a ja z 1994.
To co radością być miało, darem wspaniałym
w niedługim czasie piekłem się okazało.
Diabeł – nie, nie ja. A może to prawda?
Stanisław – jego imię, serce to głaz
lub się mylę – jego brak.
Miłość – to obca definicja
zastępuje ją nienawiść, wieczne zło
i ja mam go ojcem zwać?
Dla mnie to coś obcego, chodź definicję znam
ten co miał oparciem mym być
moim utrapieniem i śmieciem  życia jest.
Dlaczego? Już sam niedługo przekonasz się
jeśli myśleć potrafisz – już od bardzo dawna to wiesz.
17.07.2014r.

Komentarze

  1. Noku9 marca 2015 20:17

    "jedynie co słychać, to zegara mowa: ‘’tik i tok’’
    (Nie powinno być "tik" i "tak"?)
    on tak wyraźnie mów(tu powinno być "i"), nikt go nie słucha"

    Przepraszam, zawsze drażnią mnie głupie drobnostki. Wiersz, jeśli chodzi o ogół, całkiem mi się podoba.

    OdpowiedzUsuń
  2. kkrnak9 marca 2015 20:58

    świetny :)
    mozna sie zakochac w towich wersach
    chodzmypopoecic.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Dziękuję za odwiedziny i komentarze.
Miłego dnia! :)

Popularne posty z tego bloga

***(Życie to rzeka)

-
Obraz
Życie to rzeka, a rzeka to życie, długa, kręta, niepozorna taka, rozwidleń w niej pełno, a koryto jedno, u niektórych płytka, czyli brak sensu, lecz nadejdzie dzień z ulewą i nada sensu, u niektórych znów głęboka, dna nie widać, a na dnie i tak jesteś, nic poza sobą nie widzisz. Życie to rzeka, czyli spokojne, ale miejscami jest bardzo rwące, groźne, czasem kamienisty potok, a krople się rozbijają o głazy, to płacz, cierpienie nasze, gdzie niegdzie dno piaszczyste, nie znaczy, że czyste, czasem mułu pełno, a glony wypływają na powierzchnie, a życie, nie życiem się staje. Życie to rzeka, którym intruz może manipulować, próbować bieg zmienić, trucizny dosypać, trzeba się wzburzyć, piane wytworzyć, tak by trwoga go ogarnęła, odczepił się od nas, wiem to nie jest łatwe… Życie to rzeka, ona życie daje, wszystkim wokół tyle radości rozdaje. I wreszcie życie to rzeka, które zawsze wodospadem jest zakończone, co dzień to bliżej niego jes
Czytaj więcej

Ruiny zamku w Bychawie #1

-
Obraz
Witajcie! Dziś zabieram Was na wycieczkę do ruin pięknego spichlerzu :) Trochę historii: Tak trochę na uboczu leży miejscowość Bychawa. Niewątpliwie atrakcją turystyczną tego niewielkiego miasteczka jest, a raczej są ruiny zamku . Prawdopodobnie został wybudowany w pierwszej połowie XVI wieku. Wielokrotnie zmieniał właścicieli i również wielokrotnie przebudowywany, aż z zamku stał się okazałym pałacem. Podupadł w wieku XIX i w roku 1888 został opuszczony. W okresie międzywojennym częściowo rozebrany (1934 - 1935). Zamek i jego ruiny nigdy nie były przedmiotem dokładnych badań archeologicznych. Dlatego jako ciekawostkę należy przyjąć fakt, że podczas oględzin znaleziono trzy gotyckie cegły co sugeruje, że w miejscu gdzie zamek powstał prawdopodobnie wcześniej znajdowały się mury o których istnieniu wspominają źródła z piętnastowiecznych dworów. Wszak początki Bychawy datowane są na wiek XII lub XIII.
Czytaj więcej