Aniołek

-
 
Ten aniołek miał mnie chronić. Już go nie potrzebuję, ale aniołków się nie wyrzuca.
 

 Jak widać, Kazimierz Dolny. Lubię tą pamiątkę.

 

 

 

Kolejny dzień, który nic nowego nie wniósł. Wzbogacił nas tylko w dodatkowe, niewidoczne zmarszczki. Nowe problemy, którym trzeba stawić czoła. Zmuszeni jesteśmy przetrwać w tej dziczy, jakim jest nasze życie.

Skoro zatytułowałem ten wpis ''aniołek'' to już coś o nim wspomnę. Oczywiście mowa o aniołku, który znajduje się na pierwszym zdjęciu. Każdy chciałby mieć swojego stróża. Mowa tu o drugiej osobie. My ludzie potrzebujemy kogoś, w kim możemy szukać oparcia w banalnych, jak i tych poważnych problemach. Kiedyś miałem taką osobę, chociaż z biegiem czasu już bym jej tak nie nazwał. Dostałem tego aniołka, a z nim słowa, które nie pamiętam jak dokładnie brzmiały. Po prostu miał mnie on chronić. Nie wiem przed czym, bo niczego się nie boję. Jedyne co mi się śni, to samotność. To taki mój nocny lęk - jedyny.




Komentarze

  1. Marta29 maja 2017 20:38

    Znajdź bardziej żywego aniołka :)

    OdpowiedzUsuń
  2. PospolitaOla30 maja 2017 17:00

    Zdjęcia bardzo ładne :) Ja mam sporo takich aniołków w domu, stoją i się kurzą... Ale też podchodzę do nich tak jak Ty - aniołków się nie wyrzuca :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Paweł31 maja 2017 21:53

      Bardzo dobre podejście :)
      Dziękuję za komentarz!

      Usuń
  3. Unknown30 maja 2017 17:29

    Bardzo fajnie napisałaś :)

    Mój blog-klik!

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Dziękuję za odwiedziny i komentarze.
Miłego dnia! :)

Popularne posty z tego bloga

***(Życie to rzeka)

-
Obraz
Życie to rzeka, a rzeka to życie, długa, kręta, niepozorna taka, rozwidleń w niej pełno, a koryto jedno, u niektórych płytka, czyli brak sensu, lecz nadejdzie dzień z ulewą i nada sensu, u niektórych znów głęboka, dna nie widać, a na dnie i tak jesteś, nic poza sobą nie widzisz. Życie to rzeka, czyli spokojne, ale miejscami jest bardzo rwące, groźne, czasem kamienisty potok, a krople się rozbijają o głazy, to płacz, cierpienie nasze, gdzie niegdzie dno piaszczyste, nie znaczy, że czyste, czasem mułu pełno, a glony wypływają na powierzchnie, a życie, nie życiem się staje. Życie to rzeka, którym intruz może manipulować, próbować bieg zmienić, trucizny dosypać, trzeba się wzburzyć, piane wytworzyć, tak by trwoga go ogarnęła, odczepił się od nas, wiem to nie jest łatwe… Życie to rzeka, ona życie daje, wszystkim wokół tyle radości rozdaje. I wreszcie życie to rzeka, które zawsze wodospadem jest zakończone, co dzień to bliżej niego jes
Czytaj więcej

Ruiny zamku w Bychawie #1

-
Obraz
Witajcie! Dziś zabieram Was na wycieczkę do ruin pięknego spichlerzu :) Trochę historii: Tak trochę na uboczu leży miejscowość Bychawa. Niewątpliwie atrakcją turystyczną tego niewielkiego miasteczka jest, a raczej są ruiny zamku . Prawdopodobnie został wybudowany w pierwszej połowie XVI wieku. Wielokrotnie zmieniał właścicieli i również wielokrotnie przebudowywany, aż z zamku stał się okazałym pałacem. Podupadł w wieku XIX i w roku 1888 został opuszczony. W okresie międzywojennym częściowo rozebrany (1934 - 1935). Zamek i jego ruiny nigdy nie były przedmiotem dokładnych badań archeologicznych. Dlatego jako ciekawostkę należy przyjąć fakt, że podczas oględzin znaleziono trzy gotyckie cegły co sugeruje, że w miejscu gdzie zamek powstał prawdopodobnie wcześniej znajdowały się mury o których istnieniu wspominają źródła z piętnastowiecznych dworów. Wszak początki Bychawy datowane są na wiek XII lub XIII.
Czytaj więcej