Życie to rzeka, a rzeka to życie, długa, kręta, niepozorna taka, rozwidleń w niej pełno, a koryto jedno, u niektórych płytka, czyli brak sensu, lecz nadejdzie dzień z ulewą i nada sensu, u niektórych znów głęboka, dna nie widać, a na dnie i tak jesteś, nic poza sobą nie widzisz. Życie to rzeka, czyli spokojne, ale miejscami jest bardzo rwące, groźne, czasem kamienisty potok, a krople się rozbijają o głazy, to płacz, cierpienie nasze, gdzie niegdzie dno piaszczyste, nie znaczy, że czyste, czasem mułu pełno, a glony wypływają na powierzchnie, a życie, nie życiem się staje. Życie to rzeka, którym intruz może manipulować, próbować bieg zmienić, trucizny dosypać, trzeba się wzburzyć, piane wytworzyć, tak by trwoga go ogarnęła, odczepił się od nas, wiem to nie jest łatwe… Życie to rzeka, ona życie daje, wszystkim wokół tyle radości rozdaje. I wreszcie życie to rzeka, które zawsze wodospadem jest zakończone, co dzień to bliżej niego jes
Zima jest bardzo fotogeniczna;)
OdpowiedzUsuńpozdrawiam serdecznie z nad filiżanki kawy:)
Jak każda pora roku :)
UsuńPozdrawiam również!
świetne zdjęcia, mam jednak nadzieję, że już niedługo będzie wiosna! :D
OdpowiedzUsuńPóki co sypie śnieg ;D.
UsuńAle mam nadzieję, że wiosna zacznie niedługo dawać o sobie znać :)
Dziękuję!
Bardzo ładne zdjęcia. Przedostatnie jest mega kreatywne. Brawo. :)
OdpowiedzUsuńDziękuję! Jest mi bardzo miło :)
UsuńTeż najbardziej podoba mi się Twoje ulubione zdjęcie z tej fotorelacji, a także zbliżenie na mieniący się w słońcu śnieg. Cudownie! <3
OdpowiedzUsuń