Kłamstwo

-


Ktoś znów się skaleczył
Świadomie to zrobił
Kolejna otwarta rana
Ciało to skażone

Coś sączy się, wypływa
Wcale nie czerwona wydzielina
I bandaż nie pomaga
To i tak przenika

Coraz trudniej je ukryć
Ciało całe stopniowo zdobywa, jak góry
Dziwne gesty i tiki wydobywa
Niekiedy przemyślenia, urojenia powoduje

I tak krwawi ta rana
Powoli rozsądek zdobywa
Pułapki zastawia
Po żyletkę znów sięgasz

Inteligentna ta rana
Chodź długo się goi
My ludzie lubimy się okaleczać
Robimy to chętnie, świadomie
26.05.2015r.

Komentarze

  1. Unknown28 maja 2015 21:30

    ile w tym prawdy. pozdrawiam A.

    OdpowiedzUsuń
  2. W ukryciu29 maja 2015 10:32

    Masz 100%.
    Jeżeli piszesz to sam to gratuluję. SAma tez pisze wiersze i piosenki, dlatego podoba mi się Twój blog, ponieważ ma taki charakter gdzie każde zdanie moża przemyśleć.
    Naprawdę mi się podoba.
    Wukryciu45.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Paweł30 maja 2015 23:38

      Tak. Wszystko piszę sam. Bardzo dziękuję za miły komentarz :)

      Usuń
  3. W ukryciu29 maja 2015 10:32

    Masz 100%.
    Jeżeli piszesz to sam to gratuluję. SAma tez pisze wiersze i piosenki, dlatego podoba mi się Twój blog, ponieważ ma taki charakter gdzie każde zdanie moża przemyśleć.
    Naprawdę mi się podoba.
    Wukryciu45.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  4. Li29 maja 2015 16:17

    Świetne...Robimy to chętnie, świadomie.
    Gratuluję talentu!
    http://patrzaczboku.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Dziękuję za odwiedziny i komentarze.
Miłego dnia! :)

Popularne posty z tego bloga

***(Życie to rzeka)

-
Obraz
Życie to rzeka, a rzeka to życie, długa, kręta, niepozorna taka, rozwidleń w niej pełno, a koryto jedno, u niektórych płytka, czyli brak sensu, lecz nadejdzie dzień z ulewą i nada sensu, u niektórych znów głęboka, dna nie widać, a na dnie i tak jesteś, nic poza sobą nie widzisz. Życie to rzeka, czyli spokojne, ale miejscami jest bardzo rwące, groźne, czasem kamienisty potok, a krople się rozbijają o głazy, to płacz, cierpienie nasze, gdzie niegdzie dno piaszczyste, nie znaczy, że czyste, czasem mułu pełno, a glony wypływają na powierzchnie, a życie, nie życiem się staje. Życie to rzeka, którym intruz może manipulować, próbować bieg zmienić, trucizny dosypać, trzeba się wzburzyć, piane wytworzyć, tak by trwoga go ogarnęła, odczepił się od nas, wiem to nie jest łatwe… Życie to rzeka, ona życie daje, wszystkim wokół tyle radości rozdaje. I wreszcie życie to rzeka, które zawsze wodospadem jest zakończone, co dzień to bliżej niego jes
Czytaj więcej

Ruiny zamku w Bychawie #1

-
Obraz
Witajcie! Dziś zabieram Was na wycieczkę do ruin pięknego spichlerzu :) Trochę historii: Tak trochę na uboczu leży miejscowość Bychawa. Niewątpliwie atrakcją turystyczną tego niewielkiego miasteczka jest, a raczej są ruiny zamku . Prawdopodobnie został wybudowany w pierwszej połowie XVI wieku. Wielokrotnie zmieniał właścicieli i również wielokrotnie przebudowywany, aż z zamku stał się okazałym pałacem. Podupadł w wieku XIX i w roku 1888 został opuszczony. W okresie międzywojennym częściowo rozebrany (1934 - 1935). Zamek i jego ruiny nigdy nie były przedmiotem dokładnych badań archeologicznych. Dlatego jako ciekawostkę należy przyjąć fakt, że podczas oględzin znaleziono trzy gotyckie cegły co sugeruje, że w miejscu gdzie zamek powstał prawdopodobnie wcześniej znajdowały się mury o których istnieniu wspominają źródła z piętnastowiecznych dworów. Wszak początki Bychawy datowane są na wiek XII lub XIII.
Czytaj więcej