Zapadła cisza

-
Zapadła cisza
zegar na ścianie tylko tyka
płomień świeczki w jego rytm pomyka
palą się wspomnienia, kłęby dymu z myśli
przypomina jak życie umyka.

Zapadła ciemność
cisza ją wypełnia
i dzień pod powiekami
raz jeszcze go przeżywam
cisza i ciemność, już jutro się zaczyna.
10.10.2017r.


Komentarze

  1. Marta12 października 2017 09:15

    A co to za smutek się zakrada...? ;>

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Paweł12 października 2017 21:17

      Nie ma smutku. Wiersz pisany późną porą, może dlatego taki się wydaje :)

      Usuń
  2. Kristof Radke12 października 2017 11:10

    Cisza to dla mnie szczęście :) Błogi stan, którego mam coraz mniej.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Paweł12 października 2017 21:20

      Trzeba korzystać i cieszyć się nią póki można :)

      Usuń
  3. Iza12 października 2017 15:38

    Podoba mi się *-*

    OdpowiedzUsuń
  4. Bloomy Witch12 października 2017 17:25

    ciekawie się czyta :)
    https://anothergirlinthesea.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  5. Window of Fashion by Moni12 października 2017 20:00

    W ciszy można przemyśleć wiele spraw. Piękny wiersz. :)
    Pozdrawiam! :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Paweł12 października 2017 21:36

      Czasem w tej ciszy do głowy przychodzi zbyt wiele tych spraw do przemyślenia ;p.
      Bardzo Ci dziękuję :)

      Usuń

Prześlij komentarz

Dziękuję za odwiedziny i komentarze.
Miłego dnia! :)

Popularne posty z tego bloga

***(Życie to rzeka)

-
Obraz
Życie to rzeka, a rzeka to życie, długa, kręta, niepozorna taka, rozwidleń w niej pełno, a koryto jedno, u niektórych płytka, czyli brak sensu, lecz nadejdzie dzień z ulewą i nada sensu, u niektórych znów głęboka, dna nie widać, a na dnie i tak jesteś, nic poza sobą nie widzisz. Życie to rzeka, czyli spokojne, ale miejscami jest bardzo rwące, groźne, czasem kamienisty potok, a krople się rozbijają o głazy, to płacz, cierpienie nasze, gdzie niegdzie dno piaszczyste, nie znaczy, że czyste, czasem mułu pełno, a glony wypływają na powierzchnie, a życie, nie życiem się staje. Życie to rzeka, którym intruz może manipulować, próbować bieg zmienić, trucizny dosypać, trzeba się wzburzyć, piane wytworzyć, tak by trwoga go ogarnęła, odczepił się od nas, wiem to nie jest łatwe… Życie to rzeka, ona życie daje, wszystkim wokół tyle radości rozdaje. I wreszcie życie to rzeka, które zawsze wodospadem jest zakończone, co dzień to bliżej niego jes
Czytaj więcej

Ruiny zamku w Bychawie #1

-
Obraz
Witajcie! Dziś zabieram Was na wycieczkę do ruin pięknego spichlerzu :) Trochę historii: Tak trochę na uboczu leży miejscowość Bychawa. Niewątpliwie atrakcją turystyczną tego niewielkiego miasteczka jest, a raczej są ruiny zamku . Prawdopodobnie został wybudowany w pierwszej połowie XVI wieku. Wielokrotnie zmieniał właścicieli i również wielokrotnie przebudowywany, aż z zamku stał się okazałym pałacem. Podupadł w wieku XIX i w roku 1888 został opuszczony. W okresie międzywojennym częściowo rozebrany (1934 - 1935). Zamek i jego ruiny nigdy nie były przedmiotem dokładnych badań archeologicznych. Dlatego jako ciekawostkę należy przyjąć fakt, że podczas oględzin znaleziono trzy gotyckie cegły co sugeruje, że w miejscu gdzie zamek powstał prawdopodobnie wcześniej znajdowały się mury o których istnieniu wspominają źródła z piętnastowiecznych dworów. Wszak początki Bychawy datowane są na wiek XII lub XIII.
Czytaj więcej